خانه » مقالات » سالمندان و مشکلات در تعادل

سالمندان و مشکلات در تعادل

دقیقه مدت مطالعه

سالمندان و مشکلات در تعادل

تا الان احساس سرگیجه ، سبکی سر یا إحساس چرخیدن اتاق دور سرتان را داشته اید؟ می تواند ناشی از مشکلات حسی در بدن شما باشد. اگر این احساسات اغلب اتفاق می افتند ، می توانند نشانه های مشکل عدم تعادل باشند.

بسیاری از سالمندان مشکلات تعادلی و سرگیجه را تجربه می کنند. این مشکلات می توانند ناشی از اثر داروهای خاص، بیماری هایی که باعث عدم تعادل می شوند یا سایر مشکلات پزشکی باشند. یکی از دلایل سقوط سالمندان عدم تعادل است.

علت مشکلات تعادلی

افراد هر چه پیر تر می شوند دچار مشکلات تعادلی بیشتری می شوند . در بعضی موارد می توان ریسک ابتلا به بعضی مشکلات تعادلی را کاهش داد. اما عمده ی این مشکلات به صورت ناگهانی شروع می شوند وهیج دلیلی برای آنها پیدا نمی شود.

مشکلات در تعادل میتواند به دلیل درمان های خاص یا بیماری های خاص رخ دهد. در لیست زیر به تعدادی از دلایل معمول این مشکل می پردازیم.

  • درمان های دارویی

اگر سالمند زمانی که تحت درمان با یک رژیم دارویی خاص است دجار عدم تعادل باید ای نمشکل را با پزشکش در میان بگذارد. اگر دارویی جایگزین وجود دارد که این عوارض را ندارد مورد استفاده قرار گیرد. اگر دوز دارو قابل کاهش است میتوان دوز دارو را کاهش داد.

  • مشکلات گوش داخلی

قسمتی از گوش داخلی که لابیرنت نام دارد مسئول حفظ تعادل است. زمانی که لابیرنت ملتهب شود ، شرایطی ایجاد می شود که لابیرنتیت نام دارد که موجب سرگیجه  و عدم تعادل می شود. تعدادی از بیماری ها و عفونت های گوش منجر به لابیرنتیت می شود .

  • الکل

وجود الکل در خون موجب سرگیجه و مشکل در تعادل با تاثیر گذاری روی کارکرد گوش داخلی می شود.

  • دیگر وضعیت های پزشکی

بیماری های مشخصی مثل دیابت، بیماری قلبی، سکته مغزی یا مشکلات بینایی، مشکلات تیرویید ، مشکل در رشته های عصبی، یا مشکل در عروق خونی می تواند منجر به سرگیجه و دیگر مشکلات تعادلی شود.

علت-عدم-تعادل-و-بالانس-min

علایم بیماری های تعادلی

اگر سالمند بیماری تعادلی داشته باشد به احتمال زیاد علایمی مثل علایم زیر را تجربه کند:

  • سیاهی رفتن چشم ها یا سرگیجه( حس چرخیدن اتاق دور سر).
  • سقوط یا إحساس اینکه دارد می افتد.
  • احساس آشفتگی و ترس در سالمند زمانی که می خواهد شروع به حرکت کند.
  • سبکی سر، غش کردن یا احساس شناور بودن.
  • تاری دید.
  • احساس گیجی یا اختلال در جهت یابی.

علایم دیگر شامل تهوع و استفراغ، اسهال، تغییرات در تعداد ضربان قلب و فشار خون و إحساس ترس، اضطراب یا حملات پانیک می باشد. علایم می توانند برای مدت کوتاهی  ادامه داشاه باشند یا اینکه طولانی مدت وجود داشته باشند و منجر به إحساس خستگی و افسردگی شوند.

 

آِیا من مشکل در تعادل دارم؟ سوالاتی که سالمند می تواند از خود بپرسد.

سالمند می تواند با پرسیدن یک سری سوالات کلیدی از خود در تشخیص مشکل در تعادل کمک کند. اگر جواب هر کدام از این سوال ها بله است ، باید با پزشک صحبت شود:

  • آیا من حس لرزان بودن دارم؟
  • آیا من حس سرگیجه به صورتی که اتاق دور سرم بچرخد حتی برای مدی کوتاه دارم؟
  • آیا من حس می کنم دارم حرکت میکنم در حالی که نشسته ام یا ثابت هستم؟
  • آیا من تعادلم را از دست می دهد و می افتم ؟
  • آیا من إحساس می کنم اگر راه بروم می افتم؟
  • آیا دید من تار شده است؟

درمان برای مشکلات و بیماری های تعادلی

تمرین هایی که منجر به حرکت سر و بدن میشوند می توانند به درمان تعدادی از بیماری های تعادلی کمک کنند. درمان های مخصوص به هر بیمار توسط فیزیوتراپیست یا هر متخصصی که در مورد تعادل و ارتباط شبا دیگر سیستم های بدن اطلاع دارد، طراحی می شود.

مشکلات تعادلی به دلیل فشار خون بالا ممکن است با رژیم غذایی کم نمک، حفظ وزن در محدوده نرمال و ورزش کردن قابل کنترل باشد.

مشکلات تعادلی به دلیل فشار خون پایین ممکن است به وسیله نوشیدن زیاد مایعات مثل آب، مصرف نکردن الکل و مراقبت در مورد شکل بدن و نوع حرکت آن ، به عنوان مثال تبدیل وضعیت بدن از نشسته به ایستاده در مدت کم و سریع باشد.

تطابق با بیماری های تعادلی

تعدادی از افراد با مشکل در تعادل ممکن است به طور کامل بهبود نیابند این افراد نیاز به راه هایی برای تطابق و کنار آمدن با این مشکل دارند.

مشکلات تعادلی مزمن می توانند تمام جنبه های زندگی سالمند را تحت تاثیر قرار دهند که شامل روابط بین فردی، عملکرد کاری و توانایی انجام فعالیت های روزمره است.  گرو ه های حمایتی این شانس را به این افراد می دهند که از دیگر افراد با مشکل مشابه برای مقابله با مشکلاتشان بیاموزند.

اگر سالمند مشکل در تعادل دارد باید در مورد اینکه آیا رانندگی کردن برایش ایمن است و اینکه چگونه خطر سقوط در حین انجام فعالیت های روزمره را کاهش دهد ، با پزشک صحبت کند.

برای کاهش خطر مصدومیت ناشی از سرگیحه سالمند نباید در تاریکی راه برود. از پوشیدن کفش های پاشنه بلند اجتناب کند. روی پله ها با جوراب، کفش یا دمپایی با کف لیز راه نرود. اگر لازم است از عصا یا واکر استفاده کند. می توان ابزار ایمنی مثل دستگیر هایی که سالمند بتواند وزنش را روی آنها بی اندازد به خانه اضافه کرد.